Beerlovers verzamelden al voor de 4de keer in het onwaarschijnlijk gezellige café Mombasa in Borgerhout. Op het menu een line-up van 7 bieren die in 2012 gelanceerd werden. Een soort stand van zaken van wat er zoal gebeurde in bierland in het afgelopen jaar. Was het daar ook een en al crisis, oorlogen, rampen, problemen en politiek gezeik? Of scheen er ook zonlicht over mouthopgistland? 46 aanwezigen namen de proef op de som, en dit was het resultaat.
1. Wapper Seizoen (6,5 à 7,5% – onbetaalbaar!)
Met alle bombarie rond het alomtegenwoordige Seefbier leek het wel alsof er in Antwerpen niks anders gemaakt wordt. En Bollekes, natuurlijk. Er zijn hier en daar ook heel mooie kleine initiatieven aan het groeien in onze sinjorenstad. Wapper is er zo eentje. Momenteel hebben ze een brouwinstallatie van 20 liter en brouwen ze 3 bakken per week, bij benadering. Ze begonnen met deze opvallende saison en splitsen meteen Robin Hoodgewijs de pijl die Seef midden in de roos schoot properkes in twee. Een voltreffer van formaat, vol smaak en frisheid en met een meer dan uitnodigend uitzicht. De mensen achter het bier waren aanwezig en wij hopen met zijn allen dat ze snel meer gaan brouwen en dat we alvast dit biertje op de kaart kunnen terugvinden in onze stamcafés. Spontaan werd alvast de vergelijking gemaakt met een hooizolder,inclusief meisje. Wie kan daar in godsnaam tegen zijn?
2. Rodenbach Caractere Rouge (7,36 euro / 75cl)
Opvolgen doen we met een nieuweling uit de stal van Rodenbach. Een broertje van de heel mooie Vintage die de brouwerij uit Roeselare al in zijn assortiment had. In die zin dat het gaat om een Rodenbach die voor 100% bestaat uit bier dat 2 jaar op eiken vaten rijpte. Speciaal aan dit brouwsel is dat het ontwikkeld werd in samenwerking met topchef Viki Geunes van ’t Zilte. Samen met zijn sommelier en de brouwmeesters van Rodenbach bedacht hij dit bier met het oog op bier- en foodpairing in zijn restaurant. Door een maceratie van krieken, frambozen en godbetert veenbessen kwamen ze uit bij een intrigerende smaken mix van zuur, zoet en bitter/droog. Een bier dat meteen de aanwezigen in kampen verdeelde, zoals vaker met dit type zure bieren; sommigen begonnen meteen te blinken, anderen verlangden al na enkele slokken naar een volgend, minder specifiek biertje. Eentje waar je van houdt of niet, maar als je er van houdt, is het passioneel en voor het leven.
3. Chimay Spéciale Cent Cinquante (10% – 5,81 euro / 75cl)
Na de vrij exclusieve en specifieke Rodenbach krijgen we een heel ander beestje voorgeschoteld. De paters van Chimay vieren een 150ste verjaardag en brachten daarom deze Chimay 150 op de markt. Geen exclusiviteit (wij haalden hem in de Colruyt), maar wel een speciaal bier met gelimiteerde oplage. In het glas is dit een heel soepel drinkbare, mooi gemaakte blonde van hoge gisting en alcoholgraad. Een crowdpleaser met genoeg punch, maar zonder uitzonderlijke karakteristieken. Een soort Audi A4: een degelijke auto’ die je naargelang je smaak mooi vindt en die vlot vekoopt. Je kan er moeilijk echt tegen zijn, maar je ziet er ook niet spontaan fanclubs voor ontstaan, noch hoor je zangers die er bevlogen liederen over componeren. Laat ons echter niet vergeten dat het een kunst op zich is om een bier te maken dat bij de grote massa in de smaak valt en toch zijn authenticiteit bewaart. QED als je op het einde van de tasting een top drie opmaakt van de meest gesmaakte bieren…
4. Triple Hop Hopjutters (7,3% – 1,43 euro / 33cl)
De Hopjutters proberen de bierwereld te veroveren zoals zo veel kleine en interessante brouwerijen dat doen. Door eigengereid hun gang te gaan en zich te concentreren op hun product, meer dan hun omkadering. Getuige daarvan een spuuglelijk etiket. Gelukkig beoordelen wij een boek niet op zijn kaft, want dit is een bijzonder mooi gemaakt biertje. Perfect in balans, eerlijk en rechtvoorderaaps in zijn smaken, pretentieloos in het glas maar complex genoeg voor de meerwaardezoeker en bijzonder geschikt voor een zomers-terras-met-vrienden-dag. Eentje waarvan je spontaan denkt: moesten de grote commerciële brouwers zoiets op de markt brengen, het zal wel aanslaan. But then again, misschien ook niet, anders hadden ze het al wel gedaan, zeker? Voorlopig dus een mooie verborgen parel, die we toch graag aan de zwijnen willen aanraden.
5. Lupulus Bruin (8,5% – 3,38 euro / 75cl)
Rudyard Kipling maakte het wolvenjong populair met zijn Jungle Book. Lupulus probeert iets gelijkaardigs, maar dan net iets minder kindvriendelijk aangezien er alcohol mee gemoeid is. Voor de eerste bruine van de avond keken we even over de taalgrens en vonden we dit fijne gerstenatje. Een bruin bier zonder de typische zoetheid die je vaak met bruine bieren associeert (vaak onterecht, overigens, maar het is toch een cliche dat hardnekkig in de hoofden van mensen leeft), maar met een heel eigen karaktertje. Je voelt meteen dat dit een bier is dat goed overeen zou komen met stevige lobbes Baloo de beer: gezapig, geen onaardige body en een en al welgezindheid. Heel fijn glasvulsel voor een avond thuis met een goed boek. Jungle of niet.
6. Struise Brouwers Quadruple (12% – 15,67 euro / 75cl)
Vaste gasten weten intussen dat wij de Struise Brouwers een bijzonder warm hart en welgevormde lever toedragen. Hoe die jongens bier benaderen en hoe zij grenzen verleggen in een verder voor een groot stuk ancien bierrégime in ons Belgenland, verdient alle lof en eerbetuigingen. Vaker hebben brouwers ons niet verrast de laatste jaren. Ook deze keer verrassen ze met deze Quadruple. Helaas niet in de goeie zin van het woord. Versta ons niet verkeerd: dit is een goed bier. Alleen verrast het ons doordat het… niet verrast. De verwachtingen waren zo hooggespannen dat niet anders kon dan ooit eens mislopen. De aanwezigen smaakten het wel, maar voor het eerst sprong een Struis Brouwsel er niet uit, was er geen vuurwerk of surprise, knapten er geen smaakzenuwen door een overwachte impuls. Dit was een goedgemaakt bier zonder meer. Maar dat is nu net wat we zo gewoon zijn van de jongens uit Oostvleteren: méér. Maar wees gerust hoor, we zien jullie nog graag.
7. Hof Ten Dormael Dark Ale Barrel Aged No. 13 Cognac (12% – 7,30 euro / 75cl)
Afsluiten doen we met een telg uit de stal van boerderijbrouwerij Hof Ten Dormael. Voormalig accountant André Janssens stortte zich in 2009 op het boerenleven en de brouwkunst. Hij verraste de wereld onder meer met een witloofbier. In 2012 vergaarde hij een keure aan vaten van allerlei allooi waarin sterke drank rijpte. Armagnac, Jenever, Sherry, Whisky,… Zijn masterplan: zijn HTD Blond en HTD Bruin hierop laten rijpen voor 2 maanden en dat resultaat bottelen in gelimiteerde oplages. Een kleine aanpassing aan het recept (1/3 van het hopgehalte) maakte dat de bitterheid de vatinvloeden niet zou overtreffen. Deze versie, 2 maand geïnfuseerd in vaten die de voorbije 40 jaar Cognac bevatten, is heel mooi geslaagd voor een vatrijping. Dit soort experimenten is de laatste jaar schering en inslag en vaak doet het niet meer dan wat vage smaken toevoegen. De HTD Bruin accordeert echter heel erg mooi met de fruitige Cognactoetsen. Dat levert een perfecte afsluiter op voor deze avond, en een mooie uitdaging voor 2013: de lat ligt hoog!
De klassieke afsluiter van de avond is de top drie van de bieren. Dat leverde volgende resultaat op:
1. Chimay Spéciale Cent Cinquante (90 punten, met grote voorsprong en maar liefst 18 nummer 1-plaatsen)
2. Ex-aequo van de Wapper Seizoen en Lupulus Bruin, beiden 63 punten
4. Hof Ten Dormael Dark Ale Barrel Aged No. 13 Cognac, 47 punten
5. Rodenbach Caractère Rouge, 34 punten
6. Triple Hop Hopjutters, 22 punten
7. Struise Brouwers Quadruple, 16 punten
Een opvallend en onverwacht resultaat, wat ons betreft. Aan de top vinden we twee van de makkelijker toegankelijke bieren (Chimay en Lupulus) en daarnaast een iets ongebruikelijker bierstijl van een erg kleine nieuwkomer in de brouwwereld (Wapper). De exclusievere en ‘moeilijkere’ bieren eindigen consequent lager (Struise, Rodenbach), maar hebben wel hun grote voorstanders (naast tegenstanders). Een heel boeiende uitslag dus.
De avond zelf verliep verder zonder schermutselingen en met minimale opstootjes. De aanwezigen begaven zich na nog enkele digestiefbieren aan de toog door een onderwijl hagelwit landschap naar huis, een buidel vol smaakervaringen rijker. Beerlovers deden het opnieuw en doen het in de toekomst nog meer opnieuw!
Dank aan Café Mombasa voor de uitnodiging en aan alle aanwezigen voor hun fijne en warme gezelschap.